A H M E T K A Y A Ahmet Kaya, beþ çocuklu bir ailenin sonuncu üyesi olarak 1957'de Malatya'da dünyaya gelir. Mensucat iþçisi bir baba, çocuklarýný yetiþtirmekle yükümlü bir anne ve diðer dört kardeþle birlikte geçen çocukluk günleri... Babasý, kýt kanaat imkanlarla aldýðý ve neredeyse onun boyu kadar olan bir baðlama ile eve geldiðinde, bunun dünyanýn en büyük mutluluðu olduðunu düþünür. Biraz büyüklerin öðretmenliði, biraz el yordamý ve biraz da içgüdüleri ve duygularýyla baðlamasýna yavaþ yavaþ hakim olmaya baþladýðýnda dokuz yaþýna gelmiþtir. 24 Temmuz Ýþçi Bayramý'nda onu sahneye çýkarýrlar ve ilk kez hissettiði bu heyecaný, ömründen ömür harcar gibi yaþar. Yaz tatillerinde, bir plakçý dükkanýnda ve bir aile dostunun minibüsünde çalýþmaya baþlar. Birlikte çalýþtýðý Baþar isimli aðabey küçük bir sebeple tutuklanýnca onu çok seven Ahmet, küçük boyuna uygun küçük baðlamasý ile ilk bestesini yapar: "Bir Wolksvagen alacaðým, Adýný 'Baþar' koyacaðým" O yýllardaki ilk toplumsal þekillenmesi; çalýþtýðý plakçý dükkanýna gelip Ruhi Su'nun plaklarýný satýn alan, bol paçalý pantolonlar giyen uzun saçlý 68'li gençlerden etkilenmesiyle baþlar. Mensucat fabrikasýndan emekli olan babasý, daha iyi yaþam koþullarý ve büyüyen umutlar adýna Ýstanbul'a göç etme kararý alýr. Göç hazýrlýklarý tamamlanýr ve yolun sonunda Ýstanbul-Kocamustafapaþa'ya taþýnýlýr. Büyük kentin uyandýrdýðý ilk izlenim 'korku'dur. Ahmet Kaya, bir yandan ortaöðrenimini tamamlamaya çalýþýrken diðer yandan yetmiþli yýllarýn yükselen bütün toplumsal ivmelerinin farkýna varmaya ve taþralý olmanýn bütün farklýlýðýný, bu yeni kültür ve yaþam biçimi içerisinde çok koyu bir biçimde hissetmeye baþlar. Türküler, devrimci marþlar, Ruhi Su ve Zülfü Livaneli'den müzikal anlamda çok etkilenir. Bulduðu bütün boþ zamanlarda kendisiyle yarýþmaya ve deliler gibi baðlama çalýp þarkýlar söylemeye baþlar. Ýlk besteler gün yüzüne çýkmaya baþlamýþtýr. Bir gün, Boðaziçi Üniversitesi'nde bir panele gider. Konuk Ruhi Su'dur. Ustayý çok sevse de ona yetmeyen birþeyler vardýr ve bunu ifade etmeye çalýþýr. Ruhi Su'nun 'Mahsus Mahal' türküsünü kendince yorumlarken usta, baðlamanýn sapýný tutar ve 'Böyle baðlama çalýnmaz!' der. Oysa Ahmet Kaya asi kiþiliði ile farklý birþeyler yapmak ve yeni bir soluk olma iddiasýndadýr. Nitekim yýllar sonra afiþlerde, verdiði ilk resitalin adýný 'Baðlama Böyle De Çalýnýr' biçiminde koyacaktýr. Seksenli yýllarýn baþý, kiþisel yaþamý açýsýndan da talihsizliklerle geçer. Evliliði bitmiþ, bebeði ondan ayrý büyümeye baþlamýþtýr. Bestelerinin en olgun dönemleridir bu yýllar. Müzik dýþýnda kendini ifade edemeyen ve baþka bir yaþam biçimine tutunamayan Ahmet Kaya, 1985 yýlýna geldiðinde kararýný verir. Koltuðunun altýnda þarkýlarý, Unkapaný'nýn yolunu tutar. Dinleyenlerin hiçbir kategoriye koyamadýðý bu müziðe kimse yüz vermemiþ ve umutlar kýsa bir süre için de olsa ertelenmiþtir. Sonraki günlerde devþirilen arkadaþ yardýmlarý ve kendi kiþisel olanaklarý ile ilk albüm gün ýþýðýna çýkar ve çýkar çýkmaz da toplatýlýr. Kýsa sürede bir üst mahkemeye yapýlan itiraz sonuç verir. Olay, gazeteler vasýtasýyla halka duyurulur: 'Ahmet Kaya'nýn 'Aðlama Bebeðim' adlý albümü Danýþtay kararýyla serbest!' Bu arada Ahmet Kaya'nýn dinleyici profili de yavaþ yavaþ belirmeye baþlar. Üniversite öðrencileri, dar gelirliler, 12 Eylül darbesinden nasibini almýþ-çeþitli kesimlerden tutuklu yakýnlarý, Türkiye'de demokrasiyi yeniden inþa etmeye kararlý kitle örgütleri, sivil toplum kuruluþlarý. Birkaç ay sonra ikinci albümü "Acýlara Tutunmak" piyasaya sürülür. Ahmet Kaya, uzun yýllar boyunca edindiði toplumsal, siyasal ve kültürel birikimini hýzla üretime dönüþtürmekte, peþpeþe albümler çýkarmaktadýr. Üçüncü albümü 'Þafak Türküsü' toplumsal bir yaraya denk düþmüþ, ülkenin gündemindeki idam cezalarý ve hapishanelerde bulunan binlerce insanýn ve onlarýn ailelerinin içinde bulunduðu durum þarkýlara dökülmüþtür. 'An Gelir' isimli dördüncü albümünde ülkenin ünlü þairlerinin (Atilla Ýlhan, Hasan Hüseyin, Ülkü Tamer) þiirlerini besteleyen Ahmet Kaya, yavaþ yavaþ yeni arayýþlar içerisine girmiþ, besteciliði ile ilgili kendisini epeyce geliþtirmiþtir. Ýlk üç albümde aranjör olarak kendi çabalarýnýn yaný sýra Sezer Baðcan, Oðuz Abadan gibi isimlerle çalýþan Ahmet Kaya, dördüncü albümde Osman Ýþmen ile çalýþmaya baþlar ve bu beraberlik uzun yýllar boyu sürer. Beþinci albüm piyasaya sürüldüðünde, ünlü þairlerin yaný sýra yeni bir isimle daha karþýlaþýr dinleyici: Yusuf Hayaloðlu. Bu beraberlik, Ahmet Kaya müziðinde uzun ve verimli bir çalýþmanýn baþlangýcýný oluþturmuþtur. 'Yorgun Demokrat' isimli bu albüm, gerek dönemi gerekse içeriði bakýmýndan yine Türkiye'nin toplumsal gidiþatýna denk düþmüþ ve 12 Eylül döneminin etkisini üzerinden atmaya çalýþan milyonlarca demokratýn durumunu dile getirmiþtir. Albüm çalýþmalarýna paralel olarak halk konserleri de yapan Ahmet Kaya'ya gösterilen inanýlmaz ilgi, katýlým ve çoþkuya raðmen, ülkenin birçok yerinde 'sakýncalý' bulunarak konser izni alamamak, dinleyicisiyle buluþamamak onu üzmektedir. Konser orkestrasýnda kendisine baðlamasýyla eþlik eden Ahmet Koç'la altýncý albümü olan 'Sevgi Duvarý" nýn hazýrlýklarýna baþlar. Can Yücel'in ayný isimli þiirini bestelemiþ olan Ahmet Kaya, bu albümü 'vazgeçilmezlerim' dediði Yusuf Hayaloðlu ve Osman Ýþmen'siz hazýrlar ve bu arada 'Resitaller' adýný verdiði albümde canlý konser kayýtlarýný toplar. 'Ýyimser Bir Gül' adýný taþýyan yedinci albümü, Türkiye doksanlý yýllara adýmýný atmýþ, Ahmet Kaya gündemi ile ülke gündemi yine örtüþmüþtür. Yeniden Yusuf Hayaloðlu ve Osman Ýþmen' le çalýþmaya baþlar. Bu albümü 'Baþkaldýrýyorum' adlý çalýþma izler. Olgunluk yaþýna doðru ilerledikçe ülkesinin içinde bulunduðu olumsuzluklara, mevcut gidiþata ve sistemin hoþnut olmadýðý her yanýna þarkýlarla müdahale etmeye çalýþan bir 'muhalif' olduðunu dinleyiciye her fýrsatta açýklar. Baþý, zaman zaman derde girmekte, birçok yerde konser verememenin yaný sýra albümleri 'sakýncalý' bulunup kýsmen de olsa toplatýlmaktadýr. Bu sürecin þarkýlara yansýmasý kaçýnýlmazdýr ve yeni albümün adý kolay oluþur: 'Baþým Belada'. Ahmet Arif, Atilla Ýlhan ve Yusuf Hayaloðlu'nun toplumcu-gerçekçi þiirleri ve þarký sözleri Ahmet Kaya müziði ile bezenmiþtir. Bu arada yine konser ve stüdyo kayýtlarý ile oluþturulmuþ ve aðýrlýkla Türk Halk Müziði'nden örneklerin yer aldýðý 'Resitaller 2' adlý albümü yayýnlanýr. Onuncu albümü olan 'Dokunma Yanarsýn' ile birlikte hayatýnda bir takým deðiþiklikler gündeme gelir. Bu yeni süreçte de milyonluk satýþlara imza atan Kaya, 1993'te onbirinci albümü 'Tedirgin'i çýkarýr. Ertesi yýl çýkardýðý 'Þarkýlarým Daðlara'da hemen hemen tüm þarký sözlerinin altýna da imzasýný atar. Albüm, 'Kum Gibi', 'Aðladýkça', 'Saza Niye Gelmedin' gibi parçalarla satýþ rekorlarý kýrarak Ahmet Kaya diskografisinde ayrý bir yere sahip olur. Toplumsal-kültürel geliþmelerin getirdiði etkileri pozitif üretkenliðe çeviren Ahmet Kaya, 1995 yýlýnda onüçüncü albümü 'Beni Bul' u çýkartýr. Sesinin yeni rengini ve olgunluðunu bugünün teknik imkanlarýyla yeniden denemek istemesinin sonucunda, aðýrlýkla eski þarkýlarýn yeni düzenlemelerinden oluþan 1996 tarihli 'Yýldýzlar ve Yakamoz' ortaya çýkar. Bunu, 1998 yýlýnda Yusuf Hayaloðlu ve Osman Ýþmen'den oluþan çekirdek kadroyla hazýrladýðý 'Dosta Düþmana Karþý' izler. Gak Production isimli bir yapým firmasý da kuran Kaya, Kent Ozanlarý isimli çaðdaþ halk müziði yapan bir grup ve on yýldýr asistanlýðýný yapan Çetin Oraner'in albümlerine de yapýmcý olarak imza atmýþtýr. Profesyonel süreci boyunca onun müziðine çeþitli isimler bulunmuþsa da Ahmet Kaya, kendisini hep toplumcu-gerçekçi sanat kategorisinde görmüþtür. Dünyada 'protest müzik' olarak tanýmlanan bu türün ülkemizdeki önemli temsilcilerinden olan Ahmet Kaya'nýn en belirgin ve ayýrdedici tarafý, müziðindeki geleneksel motiflerin yaný sýra ulusal kültür deðerlerinden yola çýkarak, toplumsal süreçten hiç kopmamasý olmuþtur. Türkiye'nin siyasal ve toplumsal gidiþatýna paralel bir müzik seyri izleyen Ahmet Kaya, kendisiyle ilgili her program ya da röportajda da bu yanýný öne çýkarmýþtýr.